ستایش معبود در اشعار شاعران سبک عراقی

سپاس وستایش ویژه ذات اقدسی است که انسان را آفرید تا او را پرستش کنند. سلام و درود بر خاتم پیامبرانش که بنده خاص اوست، وبراوصیای گرامی آن حضرت که همه شان بندگان شایسته او بوده ومی باشند بالاخص بر خاتم آنان که همچون مهر فروزان در پس ابر غیبت به شیفتگان خود نور امید می افشاند.

شاعران و نویسندگان پارسی زبان با بهره گیری از سخن پیامبر که فرمود "هر کاری با نام خدا آغاز نشود ابتر است" از دیر باز ،سروده ها و نوشته های خود رابا نام پروردگار جهان آغاز کرده اند وبزرگی و بخشندگی وی را ستوده و سر نیاز بر آستان او نهاده اند. بر پایه این شیوه پسندیده بهترین سرآغاز هر نوشته یا شعر فصلی است در نیایش خداوند وهیچ گنجی از گنج های حکمت ومعرفت گشوده نمی شوندمگر آن که وصف یگانگی آفریدگار هستی ،کلید آن باشد.

فهرست مطالب:

چکیده

مقدمه

بخش اول

نیایش و ستایش

نیایش، ستایش و مترادفات آنها

اقسام نیایش

دین

بخش دوم

دین اسلام ونیایش

بخش سوم

نیایش در شعر شاعران سبک عراقی

طریقه شعر خراسانی و عراقی

پیشینه نیایش های منظوم فارسی

نوع ادبی مناجات

نماز و نیایش در اشعار شاعران

انواع درخواست ها

بخش چهارم

فهرست منابع